Toen ik Kaku Ancient Seal voor het eerst zag, werd ik meteen enthousiast. Ik zag namelijk verschillende elementen qua gameplay die deden denken aan enkele van mijn favoriete games zoals Breath of the Wild. Nu is Kaku een indie game met een flink kleiner budget dus wilde er niet te veel van verwachten. Toch is het een erg goede game die je voor minder dan 25 euro al kunt aanschaffen. In deze review leg ik uit waarom dit een goede game is.
Je speelt als Kaku, een jongen die leeft in de wildernis, terwijl hij op zoek is naar een vliegende piglet komt hij per ongelijk terecht in het verhaal van een profetie. Het wordt jouw taak die te vervullen. Als uitverkorene moet hij de wereld weer in balans krijgen door elemental souls te herenigen. Dit om een aloude calamity te verslaan. Tijdens je avontuur leer je steeds meer over de wereld en wat er is gebeurd. Het is een simpel te begrijpen verhaal die duidelijk aangeeft wat er speelt en dat maakt de game toegankelijker dan bijvoorbeeld Breath of the Wild. Het zit verder goed in elkaar met goede cut scènes en goede personages die diepgang brengen naar het verhaal.
Het verhaal brengt je naar verschillende elementaire werelden waar je verschillende ruïnes kunt bezoeken en door middel van puzzels verder kunt komen en schatten kunt verzamelen. Soms is het alleen wat materiaal om jezelf te verbeteren, hier kom ik later nog op terug, terwijl het soms andere equipment is die je ook weer unieke perks kunnen geven. De puzzels zijn niet erg lastig, maar wel redelijk divers wat het verkennen leuk houdt.
De game zit ook qua gevechten en character development erg goed in elkaar. Gevechten beginnen redelijk standaard, maar al snel krijg je toegang tot enorm uitgebreide skill trees. Je kunt je mogelijkheden aanpassen zoals jij het zelf zou willen. Wil je meer met combo’s werken of meer met elementaire aanvallen. Met een flinke diversiteit aan vijanden zul je sowieso moeten experimenteren aangezien lang niet alles op iedere vijand werkt.
Gedurende je reis door verschillende elementaire werelden leer je nieuwe vaardigheden via een uitgebreide vaardighedenboom. In het begin is het overweldigend, maar naarmate je speelt, pas je je eigen speelstijl aan. Vijanden verslaan, of het nu kleine vijanden of bazen zijn, is zeer bevredigend. Je hebt standaard combo-aanvallen die je kunt uitbreiden met extra aanvallen. Er zijn verschillende vijandtypes met diverse zwakheden, wat je aanspoort om te experimenteren met elementaire bommen en aanvallen.
Daarnaast kun je flink wat vaardigheden leren die je helpen om gemakkelijk door de omgevingen te navigeren. Het is leuk omdat het uitvoeren van deze vaardigheden eenvoudig is en het wordt zelden repetitief. De uniekste vind ik denk ik degenen waarbij je de kracht van je vliegende piglet gebruikt om bijvoorbeeld over water te lopen (aangezien je niet kunt zwemmen). De opties zijn enorm en voelt aan alsof het spel je echt net zo vrij wilt laten als in Zelda het geval was.
Performance is minder
Helaas hebben cut scènes en vooral de overgangen van en naar de scènes nogal wat problemen met de performance. Flinke haperingen komen eigenlijk constant voor rondom de scènes. De game is oorspronkelijk al verschenen in de early access en het is goed om te zien dat er weinig van de oorspronkelijke problemen overgebleven zijn. Toch zijn dit soort dingen niet helemaal opgelost. Het maakt het spel niet onspeelbaar, maar bederft toch een beetje het speelplezier.
