Home Reviews Game Review Balan Wonderworld, een wonderbaarlijke teleurstelling

[Review] Balan Wonderworld, een wonderbaarlijke teleurstelling

Eerder schreef ik al een preview voor dit spel op basis van de demo die beschikbaar is gesteld op alle platformen. Toen was ik al niet enthousiast, maar nu na het volledige spel te hebben uitgespeeld snap ik niet dat dit is uitgekomen.

Welkom in Balan Wonderworld, een magische dimensie die leeft in de harten van mensen. Wanneer Balan twee jongeren met een afgesloten hart ziet brengt hij hun naar deze wereld om te leren zichzelf meer open te stellen en ondertussen de corrupte harten van twaalf anderen te redden. Elke persoon met zijn eigen gethematiseerde wereld en verhaal.

Het verhaal wordt echter op een enorm slechte manier verteld. Je komt namelijk werelden in zonder enige vorm van tekst of video. Pas nadat je twee korte levels hebt doorbracht krijg je een CGI-video van wat er loos is. Na een baasgevecht zie je een soort conclusie en dat is het. Je ziet geen groei van het hoofdpersonage tot echt de laatste fase van de laatste eindbaas en dus voelt het verhaal aan alsof het naar de achtergrond is geplaatst.

Dat terwijl juist het (voor mijn gevoel bedoelde) verhaal zoveel meer kan zijn. Leren over omgaan met verlies, tegenslag en vooral dat je in anderen moet geloven en niet alles alleen moet doen. Een gemiddeld kind die dit spel speelt zal dat er echter niet zo snel uithalen op deze manier.

Levendige kleuren, maar enorm levenloos

De werelden hebben een enorm interessant design. Alles is enorm kleurrijk en geeft inderdaad de sfeer van een live toneelstuk weer. Het grote nadeel is dat de platformer zo levenloos aanvoelt. Er zijn maar enkele stukken met wat vijanden (die je als je pech hebt met kostuums niet eens kunt verslaan) die elke keer als je er weer langs loopt weer spawnen. NPC’s zijn ook wel aanwezig, maar staan alleen als een stel gekken op hun plek een dansje uit te voeren. Kom je in de buurt? Dan verdwijnen ze tot je weer ver genoeg bent. Het is zo ontzettend zonde want juist met deze stijl kun je zo een levendige wereld maken.

De toevoeging van de sleutels en kostuumkristallen zijn ook onlogisch als wat. Elk kristal heeft namelijk op zo’n tien meter afstand wel een sleutel staan waardoor je echt altijd het kostuum kunt pakken.

Tot slot is er gewoon geen opbouwende moeilijkheidsgraad. In het hele spel ben ik maar één keer echt doodgegaan door de animatie na het verslaan van de eindbaas. Ik dacht dat het klaar was, maar blijkbaar kan die op jou vallen en je in een keer pletten. Hierdoor was ik meteen ook drie kostuums kwijt die ik op dat moment niet in gebruik had.

Er is iets als te veel keuze

Elke wereld is uniek en heeft daardoor zijn eigen toepasselijke kostuums. De boerderij heeft wolven, de ijswereld een schaatsende zeehond en nog veel meer. Met meer dan 80 kostuums is er een enorm scala aan keuzes, maar dat maakt het niet beter.

Sommige kostuums (en daarmee hun krachten) zijn gewoonweg belachelijk. Zo zijn er minimaal drie kostuums waarvan de kracht activeert wanneer het spel er zin in heeft. Zoals een blok die automatisch door blijft bewegen in jouw beweegrichting waardoor je met gemak van level afglijdt. Daarnaast hebben verschillende kostuums praktisch dezelfde gebruiken dus de logica hiervan ontbreekt ook voor mij. Doe dan of minder kostuums of verschillende krachten.

Accessibility en User Experience

Het hele spel is met gemak te spelen mits je gewend raakt aan de besturing. Bijna elke knop doet hetzelfde. Hierdoor hebben kostuums alleen maar de mogelijkheid tot springen en een passieve vaardigheid of een actieve vaardigheid en niet kunnen springen. Wanneer je dus drie kostuums hebt die niet kunnen springen zul je dus vast zitten tot je een ander kostuum vindt, alle drie de kostuums kwijtraakt of het level reset. Het resulteert ook in een menu waar elke knop een bevestigende knop is. A of B/O of X om te bevestigen? Nou nee alles is bevestigen. Na decennia aan precedent, dacht Square: Laat ik het anders doen. De logica ervan ontbreekt volledig.

Dan heb je nog de Balan’s Bout momenten. In elk level zitten deze krengen verstopt. Door Balan te vinden in het level krijg je een Quick Time Event sessie waarbij je precies goed moet timen voor veel kristallen en als je het helemaal perfect doet een Balan Statue. Wanneer je ook maar één Great, Good of Oops hebt zul je het beeldje niet ontvangen en het level opnieuw moeten starten om nog een kans te maken. Afgezien van de beeldjes (en dus een achievement op PlayStation) hebben deze activiteiten geen nut en waarom ze niet gewoon te herspelen zijn is mij een raadsel. Een onzinnige toevoeging die het voor mensen met sommige handicaps praktisch onmogelijk maakt om een Platinum Trophy te halen of het spel 100% uit te spelen.

Isle of… YAWN… zzzzzz

Ik val al bijna in slaap als ik denk aan de hubwereld van Balan Wonderworld. De Isle of Tims is ook weer een goed voorbeeld van wasted potential. De thuisplek van de grappige Tim wezentjes (wat het nu moet voorstellen geen idee, het zijn in elk geval gekleurde pluizige ballentjes)

Deze kale plek laat je een soort van spelen met de Tims die je onderweg tegenkomt of uitbroedt. Naja niet echt spelen, want het enige wat je ermee kunt doen is als volgt: Oppakken en gooien, kijken hoe ze een rad laten draaien, hoe ze ze een soort knikkerbaan afleggen, ze op een trampoline laten springen en ze eten geven. Niets meer en niets minder. Het is vooral wachten tot ze genoeg activiteiten hebben uitgevoerd om weer een extra trampoline, een stuk van de knikkerbaan (Tower of Tims) of iets dergelijks vrij te spelen. Hoe verder je komt des te langer dit duurt en ook hier is het resultaat de moeite niet waard.

Conclusie

Balan Wonderworld is een enorm kleurrijke wereld die op alle vlakken zijn potentie mist. De sfeervol vormgegeven werelden voelen dood aan door het gebrek aan interactie. De grote diversiteit van kostuums wordt tegengewerkt door tegenvallende/verschrikkelijke krachten en krachten die erg dubbel aanvoelen. De Isle of Tims heeft praktisch geen nut behalve dat je flink wat uren zit te wachten. Het enige echt positieve zijn de cutscenes die echt goed zijn gemaakt en de achterliggende gedachte van het verhaal. De executie echter? Zeker geen 50 euro waard en meer iets wat ik gratis bij een bundel verwacht. Ik hoopte op enorm veel toen het spel aangekondigd werd. Helaas heeft Square Enix mij en zeer waarschijnlijk vele anderen kei en keihard laten vallen.

Cijfer: 3.0

Gereviewed op de PS5. Ook beschikbaar voor PS4, Xbox One|Series S|Series X, PC en Switch

Vorig artikelPEC Zwolle zegt negen contracten op
Volgend artikelLive wereldpremière Duncan Laurence op het Eurovisie Songfestival-podium