Het is alweer eventjes geleden dat de vorige Anno verscheen. Nadat we in 2019 naar de 19de eeuw gingen met Anno 1800, is het nu tijd om terug te keren naar het Romeinse Rijk. Met Anno 117: Pax Romana gaan we nog verder terug in de tijd naar het Romeinse Rijk. Hoewel ik af en toe de vorige delen een beetje heb gespeeld, is dit de eerste game in de franchise die ik echt heb gespeeld.
Een uitstekende setting
Waar games als Civilization VII meerdere settings heeft, heeft deze game dus maar een enkele tijdsperiode. Gelukkig is het een uitstekende periode voor een game als Anno. Doordat de Pax Romana periode van het Romeinse Rijk een relatief rustige periode was, wordt je progressie niet steeds onderbroken door gevechten. Ze zijn er wel, maar niet zo aanwezig als in andere games het geval is.
Deze setting is uitstekend neergezet en zeker in de campaign waar je kunt kiezen uit één van twee personages. Afhankelijk van je keuze speel je met Marcia Tertia of Marcus Naukraties. Beide personages worden opgeroepen om een gebied te transformeren, maar hoe ze dat doen verschilt per personage. Hoewel de hoofdlijnen van het verhaal gelijk zijn, is er wel degelijk een verschil tussen het verloop van beide verhalen.
Door de opbouw van het verhaal rol je lekker in de mechanismen van het spel zonder dat een tutorial in één keer te veel informatie op je dumpt. Zo leer je de subtiele elementen van de gameplay. Denk aan wanneer het slim is om uit te breiden of hoe je je stad wilt leiden. De game gaat ondanks de beperkte periode in tijd erg diep, maar ook weer niet overweldigend.
Mocht je liever niet het verhaal willen volgen, dan kan dat. Er is een endless mode waar je na een initiële setup naar hartenlust je gang kunt gaan met dezelfde onderdelen als in de story mode. Alleen hier heb je iets meer vrijheid in de aanpak.
Sfeer is om van te smullen
De game weet de sfeer van de periode goed neer te zetten. Niet alleen heeft het een uitstekende soundtrack. De personages zitten goed in elkaar en voegen ook echt wat toe aan de beleving. Helaas is de voice acting niet zo goed als je zou hopen. Je krijgt door de opzet wel meer een gevoel van de wereld dan wanneer alles maar statisch zou zijn.
Wat ik zelf erg leuk vond om te doen, was het inzoomen op de stad waar je mee bezig was. Of het nu in de campaign of in een andere modus is, het kijken naar hoe je stad leeft, is een leuke ervaring. Of het nu het volgen van een inwoner is, kijken hoe wagens door je stad verplaatsen of iets anders. De stad zien werken geeft ook weer het gevoel dat je echt ergens aan bouwt.
Besturing werkt soepel
Als je Anno 1800 hebt gespeeld, voelt Anno 117 direct vertrouwd. De interface is herkenbaar, maar met een Romeinse stijl. De menu’s zijn ook voor nieuwkomers erg overzichtelijk en goed te navigeren. Tenminste, op de PC is dat het geval. Voor consoles durf ik het niet te zeggen, aangezien ik die niet heb getest.
Steden bouwen lijkt simpel: leg wegen aan, bouw voorzieningen, voldoe aan de wensen van de bevolking. Totdat er toch opeens van alles gebeurd waardoor je toch echt keuzes moet maken. Te weinig arbeiders, geen geld of geen voedsel. Het balanceren van ieder element maakt het een complexe, maar erg bevredigende game als dingen lukken.
Meer dan prima game
Als je een game zo uitgebreid verwacht als Civilization ben je hier niet aan het goede adres. Wat je echter wel krijgt, is een uitstekend uitgewerkte game. De verhaallijnen zijn niet enorm diepgaand of verschillend, maar verschillend genoeg om beiden eens te doorlopen. Het is niet alleen een city builder, maar er is ook een laag strategie.
Ik heb er nu best wat uren inzitten en tot nu toe blijft het echt leuk om te blijven proberen. Het kijken hoe je iets zo effectief mogelijk gedaan krijgt, is uitdagend en houdt de game lang fris. Hopelijk zal deze game net zo goed ondersteund worden als zijn voorganger.
