Home Reviews Game Review The Dark Pictures: House of Ashes

[Review] The Dark Pictures: House of Ashes

The Dark Pictures Anthology begon in 2019 met Man of Medan en is ondertussen alweer aan zijn derde game toegekomen. Deze speciale horrorspellen spelen allemaal hetzelfde, maar hebben compleet andere verhalen. Het is een voornamelijk verhalend spel die vooral door middel van keuzes en quick time events de speler aan de touwtjes laat trekken. Na drie spellen vraag je je dan af of ze de formule geperfectioneerd hebben, helaas niet echt.

House of Ashes speelt zich af in Irak, na een proloog kom je in 2003 terecht op een Amerikaanse legerbasis. Saddam is gevangen genomen en volgens inlichtingen is er een silo ontdekt met kernwapens. Natuurlijk ga je op pad om deze wapens te vernietigen, maar hier gaat van alles fout en uiteindelijk beland je in tempel. Vanaf hier gaat het dan ook echt fout.

Het verhaal wordt tot redelijk op het einde goed opgebouwd, maar tegen het einde aan voel je het afzwakken. Het wordt onlogischer en zeker tegen één van de eindes (ja je kunt meerdere eindes ontdekken) voelt het aan alsof er te veel open gelaten wordt. Het verhaal voelt dus alsof er nog een deel moet komen. We weten echter door de aankondiging van het vierde deel in de serie dat dit niet zo is.

Ongewone bondgenoten

Wat eigenlijk meteen opvalt, is dat de ontwikkelaars niet zo een positief beeld hebben van Amerikaanse soldaten. Het is verfrissend om eens een spel te spelen wat zich in Irak afspeelt waar de Amerikanen niet alles overtreffende helden zijn en ook fouten maken. Zeker aangezien één van de vijf speelbare personages een Irakese soldaat is die dan weer niet als puur slecht wordt neergezet.

Het is daarom jammer dat de personages daartegenover toch veel stereotype trekjes hebben. Zo worden er onder andere veel je moeder-grappen gemaakt en zijn de meesten nogal triggerhappy. De leidinggevende personages doen enorm uit de hoogte en arrogant en hoewel dat ergens een charme kan hebben is het nu al zo vaak gedaan dat het een beetje als een makkelijke herhaling aanvoelt. Zeker aangezien de Irakese soldaat echt goed is uitgewerkt (zelfs volledig in het Arabisch ingesproken). Je hoopt bij een verhalend spel als dit een toch wat diversere groep mensen.

Wat wel mooi is om te zien is de interactie tussen Salim (de Irakese militair) en de Amerikanen wanneer ze elkaar in de tempel tegenkomen. Afhankelijk van je keuzes kun je een unieke situatie maken wat de essentie van het herkennen van een gemeenschappelijk doel weergeeft.

Meestal prachtig, soms awkward

House of Ashes heeft een prachtig vormgegeven wereld. Van de details van de vervallen tempel tot het paleis van Saddam het designteam heeft een flink realistisch idee gegeven van de omgevingen. Zeker wanneer je dieper in de tempel komt en het steeds grimmiger wordt.

Het is daarom ook jammer dat de voice acting en animaties soms wat stroef zijn. De stemmen zijn goed en passen bij de type mensen, maar soms ontbreekt voor je gevoel emotie die er moet zijn in een scene. Dit vermindert de immersie van het verhaal. Bovendien valt het op dat animaties soms niet helemaal lekker lopen. Ze zijn vooral bij het besturen van personages redelijk houterig en het voelt soms alsof hier minder aandacht aan is gegeven en meer aan de verhaalvertelling en quick time events. Dit zorgt voor wat awkward momenten.

Please stop met quick time events

House of Ashes voelt, speelt en ziet eruit als een The Dark Pictures game. Dit is niet per definitie goed. De quick time events die zo verwoven zitten in de gameplay kunnen zo goed als uitgezet worden dankzij accessibility opties. Wanneer je dat doet haal je juist veel van de spanning en ervaring uit het spel. Dus hoewel het fijn is dat iedereen het spel kan spelen, is de manier waarop een saaie manier om het spel te spelen. Daarom hoop ik enorm dat in de toekomst The Dark Pictures wat minder op deze activiteiten gaat letten.

Review op basis van de PS5-versie, verder is hij ook beschikbaar op PS4, Xbox One, Xbox Series S|X en PC.

RECENSIES OVERZICHT
Conclusie
6.9
Vorig artikelDe Grijp de Troon Community Challenge
Volgend artikelSky @ Work Top 500 maandag 1 november van start
review-the-dark-pictures-house-of-ashesIk snap wat de developer probeert te doen met The Dark Pictures, maar het komt allemaal gewoon net niet helemaal lekker over. Wanneer je de personages bestuurt voelt het clunky aan en een spel op Quick Time Events baseren is meestal geen goed idee. Ik denk dat als er gewoon iets meer tijd in het spel gestoken wordt dat je een veel beter resultaat krijgt. Zeker met de volgende alweer voor volgend jaar gepland lijken ze erg weinig ontwikkeltijd te krijgen.