Al jaren ben ik flink fan van Virtual Reality en heb dan ook een goed aantal verschillende spellen gespeeld. Van shooters, horrorgames, adventure en noem het maar op. Nu kregen wij de kans om Broken Spectre te reviewen voor de Meta Quest 2 en het was zeker een positieve ervaring.
Na jaren op zoek naar je vader
Het spel vertelt het verhaal van een vrouw die jaren geleden haar vader is kwijtgeraakt in de bergen van Canada. Na jaren krijgt ze een mysterieus telefoontje en keer je als haar terug naar de gevaarlijke bergen. De verhaallijn is een enorm sterk aspect van de game met emotie, mysterie en meer die zorgen dat je door wilt blijven spelen om het verhaal te voltooien.
Hoewel de graphics door de onrealistische stijl minder goed helpt met de immersie, helpen onderdelen als de voice acting en omgevingsgeluiden des te meer. Het weet je goed te trekken naar het verhaal en geeft je meestal echt het idee een mysterie op te lossen.
Broken Spectre maakt gebruik van controller besturing of hand tracking, een relatief nieuwe functie van de Meta Quest. Er zijn namelijk nog niet immens veel ervaringen die de hand tracking als hoofdbesturing gebruiken, maar deze doet het.
Door middel van simpele handgebaren kun je je voortbewegen door de wereld, spullen oppakken en ronddraaien. Nu kun je dat laatste ook daadwerkelijk doen door te draaien met een Quest aangezien je geen last van draden hebt. Hoewel het besturen voelt als een point & click-game, maar dan immersiever door VR valt het op hoeveel fijner besturing met de handen gaat dan met een controller en dat maakt de game nog wat unieker.
Simpele maar goede gameplay
De besturing is dus erg makkelijk om te begrijpen door het point & click-achtige aspect er van, maar toch voelt de game goed aan. Je beweegt je door de bossen en de berg heen terwijl je ondertussen tools vindt die je helpen nieuwe paden te bewandelen of kleine puzzels op te lossen. Ook moet je soms je hand echt ergens in steken met niet altijd even leuke resultaten om het zo maar te zeggen. Er zit in elk geval niet voor niets aan het begin van het spel een waarschuwing vanwege heftige beelden en onderwerpen.
De besturing werkt praktisch vlekkeloos en dat is indrukwekkend, zeker voor een spel met hand tracking. Het was met sommige dingen wel even wennen zoals het gebruiken van een kapmes of een tang. Hiervoor hoefde je alleen maar te zwaaien terwijl je het vasthield.
