Home Reviews Game Review Call of Duty Modern Warfare II – een game met potentie

[Review] Call of Duty Modern Warfare II – een game met potentie

Call of Duty is de laatste jaren niet altijd even duidelijk met hun benamingen van games. Met beide oorspronkelijke Modern Warfares Modern Warfare Remastered, Modern Warfare en nu dan Modern Warfare 2. Deze game is echter geen remake, maar een volledig nieuw spel. De vraag is echter of Modern Warfare 2 de grote verwachtingen kan waarmaken.

Campaign visueel hoogstaand.

Graphisch is MWII een van de beste games die ik gespeeld heb. Je gaat samen met Task force 141 de hele (fictieve) wereld over. Van de United Republic of Adal (U.R.A.) ga je naar Amsterdam, Mexico, Amerika, Spanje, terug naar U.R.A en weer naar Amerika. In totaal zijn het 17 missies met elk hun eigen uitdaging en speelstijl. Zo zijn er missies waar je een raket moet besturen, missies met gewoon veel schietwerk en wat meer stealth operaties. Als Nederlander vind ik de missies in Amsterdam gaaf om te zien. De details zijn erg mooi, maar volgens mijn broertje kan het nog beter. Er stonden namelijk niet zoveel fietsen als in het echt ;). De mogelijkheid om te kunnen zwemmen vind ik een toevoeging en ik ben erg benieuwd of dit straks ook in Warzone terugkomt, wellicht naast een gasmasker ook een duikbril en snorkel toevoegen. De AI van de campaign is wel voorspelbaar.

Als je een keer doodgeschoten wordt en een stuk opnieuw moet doen, dan bewegen de NPC’s op dezelfde manier, zitten ze in hetzelfde hoekje en achter dezelfde deur. Het is opvallend dat in deze versie van CoD de NPC’s een aardig goede aim hebben en soms hoef je nog maar even te peaken en je hebt alweer een kogel gevangen. Dit gebeurt ook al als je het spel minder moeilijk speelt. Normaal zou je de campaign in een uurtje of 6-8 moeten kunnen spelen, maar zelf doe ik er wat langer over omdat ik de uithoeken van de levels aan het verkennen ben, of niet kan wachten tot Price is uitgepraat en ik totaal de verkeerde kant op ren of doodgeschoten wordt door mijn ongeduldigheid. Campaign is mooi gemaakt en voelt cinematisch aan. Het is niet bijzonder uitdagend en probeert elementen uit andere spellen te integreren in een spel waar het toch vooral om schieten draait. Koop je dit spel alleen voor de singleplayer campaign, dan kan je de knip beter op de portemonnee houden.

Multiplayer, nieuwe levels maar stiekem toch veel van hetzelfde.

De multiplayer van MWII is divers en heeft veel te bieden. Sommige van de aanpassingen kunnen mij meer bekoren dan andere. Bij FIFA als je begint met spelen krijg je altijd de vraag of je de instellingen van je vorige spel wil overnemen. Je begint dan al met de juiste camerahoeken, juiste controllerinstellingen etc. Helaas doet CoD dit niet en begonnen mijn oren te suizen na de eerste keer multiplayer met mijn vrienden. Voor je alle instellingen weer hebt getweaked zoals je zelf wil, ben je al een dag verder. Sommige instellingen heb ik overigens nog steeds niet goed. Zo wil ik niet mounten als ik ADS doe, maar alleen als ik op melee klik als ik in de buurt van een mogelijke mount ben. Helaas kan ik wel enkel bij ADS aangeven, maar niet enkel bij melee. De eerste potjes had ik veel moeite met het sliden. Omdat je denkt het spel al te kennen, heb ik mij niet in de controls verdiept en elke keer als ik rondje klikte, dan deed ik een snoekduik naar voren. Nu blijkt dat als je het lang ingedrukt houdt, je een snoekduik doet, maar bij een korte tap je gewoon nog kan sliden. Helaas is het slidecancellen wel verdwenen of in ieder geval moeilijker geworden. In Warzone had ik het eindelijk een beetje onder de knie en nu kan ik het niet meer gebruiken.

De gameplay zelf bevalt goed met de klassieke gamemodi. De maps die er zijn hebben voor mij een goede grootte, maar ik mis wel shipment en shoothouse. Wellicht komt dit nog met een update. In MWII is nog geen optie om te kiezen tussen hardcore en normal, maar ik heb het gevoel dat je hier sneller dood bent dan met de normal editie van de vorige MW. De SPR is op het moment behoorlijk overpowered en aangezien ik belabberd kan sniperen, is dat voor mij niet ideaal.

Naast de gebruikelijke gamemodi heb je ook wat nieuwe opties zoals Ground War, Invasion, 3rd person mosh pit en prisoner rescue. In Ground War speel je met 32 tegen 32 op een grote map in de vorm van domination. Ik zou niet weten waar ik 31 vrienden vandaan moet halen, dus je zit vaak met veel vreemden wat ervoor zorgt dat er vrij weinig tacktiek in het spel zit. In de map is voldoende te ontdekken, maar het is wel echt gericht op snipers.

Invasion is een bijzondere gamemodus waar je eigenlijk niet echt uitleg over krijgt, maar die ingewikkelder blijkt dan op het eerste oog lijkt. In eerste instantie dacht ik dat ik door de frontlinie van de tegenstander moest breken, maar in feite blijkt het een veredelde tdm te zijn. Je speelt met 20 personen en 20 NPC’s. Het doel is om zoveel mogelijk punten te scoren. Je kan dit doen door vijanden te verslaan. Een echte speler levert 5 punten op, maar sloop je een computer, dan krijg je 1 punt. Het gebruik van killstreaks kan een bonus voor je score geven, maar hoe dit precies telt ben ik nog niet achter.

De prisoner rescue vind ik geen bijzondere gamemodus. Je speelt meerdere potjes en je moet als team de prisoners (2 stuks) redden, of zorgen dat hij niet gered kan worden. ga je in dit spel dood, dan ben je eerst down en kan je teamgenoot je nog reviven. Ga je echter voor een 2e keer in 1 ronde dood, dan spawn je pas weer in de volgende ronde. Het redden van een prisoner kan je doen door alle vijanden neer te schieten, of de vijanden te ontwijken, de prisoner op te pakken en naar het extractiepunt te brengen. De meeste punten krijg je door zowel vijanden neer te schieten als de prisoner te bevrijden. Ik ben vaak niet de meest voorzichtige en lig dus meer op de grond te wachten op een revive dan dat ik daadwerkelijk aan het spelen ben. Als je wel het geduld kan opbrengen en voorzichtig door de map beweegt, kan het zeker een leuke nieuwe modus zijn.

De 3rd person moshpit is even wennen en de mening van mijn vrienden en van mij verschilt hier erg in. Mijn vrienden vonden over het algemeen het richten erg lastig terwijl ik dit juist een stuk makkelijker vind dan in andere modi. Je ziet gewoon een crosshair in het midden van je scherm en als die op een vijand komt begin je met schieten. Wat ik echter wel lastig vind is het zwemmen en klimmen/lopen. Je draait al een beetje om in het water naar boven te komen, maar doordat de camera dan weer draait, ga je weer kopje onder. Omdat het 3rd person is zie je soms niet goed of je wel volledig achter een cover staat en of een tegenstander zicht op je heeft. Je kan ook tegenstanders zien die je in een normale view nog niet gezien zou hebben. Ik vond het leuk om een keer te doen, maar zal deze modus niet veel spelen.

Wapens, een ellenlange grind.

Over de wapens ben ik nog niet helemaal te spreken. Met MW en Vanguard zijn er veel updates geweest en veel nieuwe wapens. Ondertussen zijn die allemaal vrijgespeeld en grotendeels max level. In MWII begin je weer helemaal opnieuw en moet je alles weer vrijspelen op enkele basiswapens na. Waar je hier ook weer een MP5, MP7, SCAR etc hebt, heten de wapens hier niet zo. Dit is enigszins verwarrend, maar met het oog op de toekomst met Warzone 2.0 kan het handig zijn. Het vrijspelen van wapens doe je nu niet op basis van je level, maar een soort stamboom van wapens. Je begint bijvoorbeeld met een assaultrifle en als je die genoeg geleveld hebt, dan krijg je de smg versie van dat wapen. Een nadeel hiervan is dat je soms dus eerst een sniper moet levelen om de ar vrij te kunnen spelen. Zoals Cruijff echter al zei ‘elk voordeel hep se nadeel’. Doordat je soms buiten je comfort zone moet spelen, speel je wel vrijwel alle wapens vrij en level je ze ook. Als je ze echter nooit zal gebruiken, zoals voor mij de snipers, messen, rocket launchers en riot shields, dan is het voor die zaken verspilde moeite en zonde van je tijd.

De meta is nog niet helemaal duidelijk en zal toch altijd afhankelijk blijken van persoonlijke voorkeuren. De meta zal wel diverser worden dan hij ooit is geweest en dat komt door de nieuwe manier van het tunen van je wapens. Als je een wapen max level hebt, kan je de attachments nog aanpassen. Het is dan mogelijk om de focus bijvoorbeeld meer op aim down sight te leggen en hoe eerder je een vijand in het vizier hebt, hoe eerder je hem te grazen kan nemen. Een betere ads levert echter wel meer recoil op. Je moet dus een goede afweging maken hoe ver je wil gaan in het tunen van de wapens. Als doorsnee speler zal je echter toch vaak uitkomen op de standaard instellingen of wellicht de instellingen die een ander voor je heeft bedacht.

RECENSIES OVERZICHT
Conclusie
8.0
Vorig artikelMassage Nijmegen aan huis: hoe ideaal!
Volgend artikelDe Nacht van de Popmuziek 2022 met Matthijs van Nieuwkerk en Leo Blokhuis
review-call-of-duty-modern-warfare-ii-een-game-met-potentieMWII zit voor mij tussen MW en Vanguard in qua gameplay, gameplezier en de wapens en de grind. De battlepass is nog niet actief en er valt daar dus nog weinig vrij te spelen. De wapens van de vorige MW zijn makkelijker te bouwen en het menu is een stuk overzichtelijker. Helaas is het spel soms nog wel een beetje buggie. Al met al weer een prima vermakelijke shooter, die je niet moet kopen voor de single player. De grind moet is helaas harder dan verwacht, maar zo heb je wel genoeg uitdagingen. Als ze nu de bugs nog oplossen, de battle pass activeren en de dubbel xp/weapon xp weer beschikbaar maken, zou het nog beter zijn.