Het is ondertussen alweer 11 jaar geleden dat Chris Hemsworth voor het eerst de Mjölnir oppakte voor het Marvel Cinematic Universe (MCU). In die tijd heeft die 11 outings gehad als Thor in verschillende films, cameo’s en shorts. Zijn pad van een verwende prins naar één van de meest betrouwbare superhelden van het universum is er één die fans van het MCU ook goed hebben kunnen volgen. Dat was ook deels de reden dat Ragnarok zo goed werd ontvangen. Niet alleen zag je daar vele emotionele momenten, maar werd dit afgewisseld met een flinke dosis humor. Nu Taika Waititi ook voor Love & Thunder terug is, is de hoop groot voor nog zo’n ervaring. Helaas is het dit keer wat minder goed uitgepakt.
Eén van de meest komische MCU films
Eén van de meest positieve kanten van de film is ook wel meteen een deel van de kritiek. Taika Waititi staat bekend om flink veel humor in zijn films te verwerken en dat is hier ook het geval. Veel momenten in de film zorgen dan ook voor hardop gelach en hoewel dat zeker een onderdeel is van een goede filmervaring is het in dit geval net wat te veel gedaan. In Ragnarok waren er nog wat meer serieuze stukken die zorgden voor een goede afwisseling wat je nu een stuk minder hebt. De focus ligt meer op komedie en dat is jammer aangezien Thor met wat die heeft meegemaakt een redelijk diepgaand personage is en kan zijn. Hetzelfde geldt voor verschillende ondersteunende personages die geen kans krijgen voor echte groei wat echt wel zonde is voor de diverse cast van deze film.
Eindelijk een kans voor Jane
Jane Foster is een bijzonder personage in de MCU. De bekende astronoom verscheen ook 11 jaar geleden in de eerste Thor, maar is eigenlijk maar in drie films verschenen verder. Dit terwijl ze de vriendin van Thor zelf is en zelfs naar Asgard is gereisd als één van de weinige mensen. Ze kwam meestal over als de hulpeloze vrouw die altijd de sterke Thor nodig had om haar weer eens te redden. Nu echter krijgt ze om redenen die ik niet onthul vanwege spoilers de Mjölnir. Hierdoor wordt ze Mighty Thor en wordt ze de derde persoon in de MCU die de hamer kan optillen. Haar chemie met Chris Hemsworth’s Thor zorgt zowel buiten de gevechten als tijdens de gevechten voor een compleet andere Jane. Het zorgt voor een Jane die ik graag eerder had gezien op het scherm.
Vold.. nee Gorr the God Butcher
Een van de elementen waar je merkt dat de focus op de humor en romance tussen Thor en Jane ligt is de uitwerking van Gorr. The big bad van deze film is de angsaanjagende Gorr the God Butcher. Door het verlies van vertrouwen in goden en de hulp van een kwaadaardig zwaard is een gewone man opeens krachtig genoeg om vele goden te doden. Echter tijdens de hele film komt dat nu niet goed tot zijn recht. Van momenten dat die kinderen spookverhalen gaat vertellen tot het feit dat meerdere momenten een enorme Voldemort vibe afgeeft. Van hoe die personen manipuleert tot het bewegen er waren zoveel momenten dat ik hem niet serieus kon nemen doordat ik hem vergeleek met Voldie. Zeker het eindgevecht met Gorr, was redelijk ondermaats en een anticlimax.
Audiovisueel top notch
Taika Waititi weet één ding toch helemaal goed aan te pakken. En dat is het audiovisuele gedeelte. Love & Thunder barst van de kleur. Van geweldige gebouwen tot de outfits die de personages dragen. Het geeft een constant gevoel van de aanwezigheid van magie. En dat is precies wat de film nodig heeft. Van de magische romantiek tussen Thor en Jane tot de Bifrost de constante overload aan kleur maakt de beleving veel beter. Zeker wanneer je het contrast ziet met momenten dat de film in zwart/wit is afgezien van de plekken verlicht met magie.
Daarnaast zijn alle story beats en gevechten voorzien van geweldige muziek die altijd goed bij het moment passen. Van de imposante fanfare bij de opkomst van Zeus tot emotionele muziek die bij een lastige beslissing gebruikt wordt. Deze vierde Thor-film heeft één van de beste soundtracks van alle MCU-films en met zo’n 30 films is dat een flinke prestatie.
