Over het algemeen vind ik Soulslikes vermoeiend. Iedere game voelt in de kern veel te veel hetzelfde aan, alles om maar moeilijk te zijn. Gameplay is bij deze games vaak hetzelfde opgebouwd met te verwachten story beats. Nu is deze game officieel geen Soulslike, maar heeft duidelijk veel gelijkenissen. Toch trok Onimusha: Way of the Sword mij wel. Dus tijdens gamescom ging ik aan de slag met een demo van het spel wat volgend jaar moet verschijnen en zelfs op de standaard modus voelde het uitdagend, maar niet te onvergeeflijk.
De demo was een korte ervaring waarin je als speler een lineair pad volgde om naar de befaamde Kiyomizu-dera tempel in Kyoto te komen. Deze tempel is volledig onder de controle van een soort monsters en dat is overal aan te merken. Niet alleen zie je overal de monsters, ook is er een soort substantie die paden blokkeert en duidelijk schade aan de tempel aanricht. Als een bekende Japanse zwaardvechter, Miyamoto Musashi, moet je je een weg banen door vele vijanden naar een oude bekende Genryu.
Over het algemeen vond ik de gevechten met de grunts niet heel uitdagend, maar goed, het was dan ook een demo. Er waren wel wat sterkere vijanden, maar over het algemeen liet de demo je redelijk experimenteren met de combat. De combat voelt heerlijk vloeiend aan en minder log dan ik verwacht had. Musashi beweegt licht op zijn voeten en kan goed overweg met zijn zwaard. Hoe jij als speler kan groeien zoals met een skill tree is nog onbekend, maar ik heb hier goede hoop voor.
De boss, Genryu, aan het einde van de demo was echter wel een boss fight waar alles schreeuwde dat het een uitdaging werd. Een enorme stamina en healthbar, sterke aanvallen en soms ook onvergeeflijke combo’s. De game laat hier zien dat het qua combat in boss fights erg gelijk opgaat met games als Nioh waarbij pareren erg nauw luistert en je echt goed moet blijven opletten.
Wel hoop ik dat de wereld, waarvan bevestigd is dat het geen open wereld is, wel wat meer opentrekt dan nu. Met wat alternatieve paden met verborgen lore, items of wat dan ook. Dat zou de game wel wat interessanter maken.
Moeilijkheidsgraden zorgen dat het toegankelijker is
Ik heb met de demo niet exact het verschil in Story Mode en Action Mode kunnen ervaren, een enkele ronde met de demo geeft je niet echt de kans namelijk. De Story Mode moet een toegankelijkere ervaring zijn en daarmee wijkt de game dus af van een Soulslike en zal het ook nooit echt een Soulslike zijn.
Voorlopige conclusie
Alles aan de demo klopte gewoon. De bijzondere sfeer en authentieke reconstructie van de Kiyomizu-dera tempel in Kyoto geven duidelijk aan dat de wereld een duistere en corrupte, maar uitstekend gedesignde versie van Japan is. De gevechten voelen nu al fijn aan en ik moet zeggen dat deze game naar één van mijn most wanted voor 2026 is geschoten.
