Het is alweer een flinke tijd geleden dat Bethesda met een nieuwe Elder Scrolls kwam. Als we uitbreidingen, de 100 heruitgaven van V en online even niet meerekenen is het alweer sinds 2011 dat V uitkwam en IV, Oblivion, verscheen alweer in 2006. Terwijl V dus op bijna alles met een scherm en zelfs op Amazon Alexa is uitgegeven is Oblivion een beetje vergeten. Na vele geruchten verscheen de remake eindelijk “onverwachts”. Is de game het waard of niet?
Cyrodiil ziet er mooier en levendiger uit dan ooit
De echte ster van deze remaster is natuurlijk de visuele update. De wereld van Oblivion heeft altijd een specifieke stijl gehad en die is in deze versie goed vernieuwd. Veel assets zijn vanaf de grond opnieuw opgebouwd en dat zie je: de belichting is prachtig, animaties zijn verbeterd, en Cyrodiil oogt levendiger dan ooit. Nu zijn er over de jaren wel wat mods geweest al voor het originele spel, maar geen enkele zo goed als deze. Al ben ik er soms niet helemaal uit over het kleurgebruik. Soms voelt het alsof het net niet de goede kleur heeft gekregen. De gevechten blijven qua diepgang basaal, maar zien er nu tenminste goed uit. Ook de vernieuwde UI en menu’s zorgen voor een moderner gevoel.
Je hoeft bovendien niet bang te zijn voor veranderingen in de verhaallijn, dialogen, muziek of ander geluid. De game is op die punten praktisch niet vernieuwd. Alle oude stemmen en lijnen zitten er dus in, wel zijn er wat toevoegingen. Er zijn extra stemmen voor rassen en genders toegevoegd. Ook zijn er een paar dialogen toegevoegd. Wel is alles gemaakt om te passen bij de vibe van het origineel en zijn oudere bestanden opgeschoond en van betere kwaliteit.
Wel laat de game alsnog goed en duidelijk de ouderdom zien. Je merkt, zeker als je niet een nostalgiebril op hebt dat er flink wat verouderde gebieden zijn. Zoals wanneer je rondloopt in de Imperial City. Hier kom je veel laadschermen tegen, maar ook ruimtes die leeg zijn. Daarnaast zijn de NPC’s nog steeds flink houterig. Nu heb ik zelf amper ervaring met het origineel, dus goede kans dat dit voor fans van het origineel minder opvalt. Wat wel écht een probleem is, zijn de bekende Bethesda-bugs. Soms blijven personages zelfs weg door bugs, wat kan leiden tot frustrerende, zelfs gamebreaking situaties. Ook hier had meer gepolijst mogen worden.
Irritatie door performance
Op het gebied van performance laat de remaster helaas wat steekjes vallen. Zelf heb ik de game op pc en PS5 gespeeld en beide versies hebben de problemen. In de open wereld zorgen framedrops en stotterende animaties voor irritatie. Juist voor een remaster zou je meer afwerking verwachten en is het lastiger te vergeven dan een volledige remake. Na een recente update is dit iets verbeterd, maar nog steeds niet probleemloos.
Betere leveling zorgt voor een betere gameflow
Het levelsysteem in de originele Oblivion was een redelijk probleem. Spelers konden hun Major Skills kiezen en 10 levels omhoog gaan over die skills gaf je een level. In de remaster kun je door al je skills te trainen levelen en is het minder grinden om je skills te levelen. Hierdoor level je makkelijker en voelt het minder als een klus. Wanneer je een level omhoog gaat krijg je twaalf attribute points die je over je attributes kunt verdelen. Je zult nog steeds moeten rusten, maar het is in elk geval een stuk natuurlijker en makkelijker om te levelen.
