Tijdens gamescom heb ik last minute nog een afspraak gekregen om Crimson Desert uit te proberen. Deze game werd in 2020 aangekondigd en speelt zich af in de wereld van Black Desert. Ondertussen zijn we vier jaar verder en is er nog geen zicht op een release datum. Wel konden we op de beursvloer dus de game kunnen proberen.
Na een korte introductie over het spel mocht ik aan de slag gaan met de game. Hier begon het met een korte introductievideo hoe de game werkte en wat de demo zou inhouden. Hierna kreeg ik maar liefst 60 minuten de tijd om met de gameplay aan de slag te gaan. Helaas was de gameplay redelijk beperkt. Zo heb ik een korte tutorial met verhaal introductie gekregen en kon ik daarna de strijd aangaan met vier baasgevechten.
De tutorial waar ik mee begon was een redelijk vaag opgezet qua hoe het verhaal in elkaar zit. Het enige wat me duidelijk werd is dat ik als Kliff speel, de leider van een groep huurlingen. In de tutorial krijg je beetje bij beetje nieuwe informatie over de besturing terwijl je wat standaard mensen probeert af te weren. Hierbij is het opvallend dat ze regelmatig elkaar aanvullen met aanvallen en niet echt staan te wachten om afgeslacht te worden. Hierdoor zul je dus goed moeten opletten tijdens gewone combat.
Epische en diverse baasgevechten
De rest van de demo liet me het opnemen tegen vier eindbazen. Voor de sake van de demo had ik de mogelijkheid om oneindig tot leven terug te komen wat erg fijn was. Zeker aangezien de moeilijkheidsspike van de bazen enorm was na alleen een tutorial. Wat opviel aan de gevechten is dat ze allemaal echt unieke mechanics gebruikten. Hierdoor had ik bij alle bazen een echt andere aanpak nodig wat al goed in elkaar zat.
Op aanraden van de begeleider begon ik mijn strijd tegen Stag Lord. Deze vijand was de enige menselijke eindbaas waar ik tegen moest strijden. Deze vijand kon je als speler flink op in slaan. Door veel gebruik te maken van combo’s en op tijd te ontwijken werd dit een heel dynamisch gevecht zonder al te veel gekke krachten. Je moest bij deze vooral opletten dat je niet zelf te pakken werd genomen door zijn combo’s. Na afloop kreeg ik de mogelijkheid om zijn wapen en schild te looten, iets waar ik dankbaar gebruik van maakte.
De volgende waar ik het tegenop kon nemen was de White Horn. Een mythisch wezen wat flink wat sterke aanvallen had, maar niet heel erg uitdagend was. Dit kan ook te maken hebben met dat ik Stag Lord eerst had gedaan en hierdoor wat overpowerd was, maar de White Horn was enigszins te voorspelbaar met wat je kon verwachten. Het gaf wel een mooie introductie voor elementale aanvallen. Zo kon deze vijand je tijdelijk bevriezen voor een flinke hoeveelheid schade.
Reed Devil, de derde baas, was een interessante. Deze was flink onvoorspelbaar en was door het teleporteren een lastige om goed combo’s op uit te voeren. Hiervoor moest je echt feeling gaan krijgen om hem te pareren. Zeker in de tweede fase waar er opeens een soort vogelverschrikkers verschenen, moest je goed blijven bewegen. De Reed Devil kreeg door de verschrikkers verschillende dubbelgangers. De dubbelgangers vernietigen was essentieel in het stoppen van de dubbelgangers. Hiervoor moest ik dus wel uitzoeken hoe dat werkte. De game had niets uitgelegd over pijl-en-boog gebruik of het maken van vuur, dus on the spot moest ik hier een oplossing voor vinden. Nu ga ik er vanuit dat je in het volledige spel niet zo in het diepe gegooid gaat worden, want dat was wel vervelend. Verder zat de boss fight erg goed in elkaar.
De laatste was de Queen Stoneback Crab, deze kon ik binnen de tijd helaas niet afronden. Deze laatste eindbaas werd ook als het lastigste beschreven. Nu moet ik zeggen dat het relatief erg meeviel. Ook hier werden nieuwe mechanics geïntroduceerd zoals het gebruiken van een soort magische aanval om door het schild van de Crab te breken en zwakke plekken te onthullen. De eerste fase was dan ook het kapotslaan van deze zwakke plekken terwijl de boss je van zijn rug probeerde te schudden. Dit was echt verrassend makkelijk. Waar de moeilijkheid in zat was de laatste fase. Hier moest je een bepaalde combinatie uitvoeren om rond de boss te kunnen slingeren.
Hiervoor moest je springen, een aanval gebruiken om hoger te komen en dan een grijphaak gebruiken om jezelf vast te maken aan de boss. Vervolgens moest je er omheen blijven zwaaien tot je op de top terecht zou komen. Echter, deze combo werkte niet fijn. Ook hier kan gelden dat het beter uitgelegd wordt in een volledige game, maar nu kreeg ik het voor elkaar om mijzelf vast te maken, maar kon ik niet rondzwaaien. Ik denk dat ik dit minimaal 15 minuten heb geprobeerd. Zelfs de begeleider zei dat de combo uitzonderlijk lastig was om uit te voeren.
Voorlopige conclusie
Crimson Desert heeft in ieder geval een uitstekende basis voor combat. Ik ben erg benieuwd geraakt naar hoe de wereld gaat werken en hoe de opbouw van het spel gaat zijn. De meeste elementen van de demo zaten erg goed in elkaar met unieke handelingen waardoor het geen moment vervelend werd om verder te gaan. Wel hoop ik dat Pearl Abyss sommige elementen zoals de combo voor de Queen Stone Crab wat verbeterd of in elk geval beter uitlegt in het spel hoe het werkt.
