Misschien lees je de review met vooroordelen betreffende de game op basis van gelekte gegevens. Indien dit het geval is: lees meerdere reviews en ga de game zelf spelen/kijk een gameplay video zonder commentaar. De leaks geven een enorm verdraaid beeld en ook zijn er foutieve leaks uitgekomen. In de review zal het verhaal praktisch niet worden besproken. Dit omdat we niet te veel willen spoilen.
Naughty Dog staat bekend om sublieme verhaalende spellen waarbij cinematische cut-scenes en emotionele banden met de hoofdpersonages centraal staan. Ook bij The Last of Us Part II is dit zeker het geval. Je wordt continue meegegrepen door het verhaal waardoor het lijkt alsof je echt meemaakt wat Ellie meemaakt en dat is een enorme kunst om dat voor elkaar te krijgen. Scenes gaan nagenoeg feilloos over in gameplay wat enorm helpt met de immersie.
De kracht zit hem in de details
Part II barst van de details. De gameplay barst ervan en dat maakt de game zo bijzonder. Animaties van op het oog kleine dingen (het uittrekken van een shirt of het gooien van een touw) is enorm gedetailleerd uitgewerkt waardoor het natuurlijker is dan in welke game ik ooit hiervoor heb gespeeld. Elk schot met een wapen voelt anders aan en zal ook voor een andere reactie zorgen. Het bloed wat uit een lichaam spat wanneer er weer een vijand in elkaar geslagen of opengesneden wordt.
Daar stopt het echter niet de wereld zelf zit tjokvol met raadsels en details. Zo moest je om een kluis te vinden een bepaalde ‘Employee of the Month’ vinden en daar de datum van invoeren. Of er ligt een lijk bij een elektriciteitskast. Voeg daar nog eens het brede scala aan vijanden met elk hun eigen vaardigheden aan toe en de set is compleet.
Over de vijanden gesproken, de kunstmatige intelligentie van de vijanden is ook erg indrukwekkend. Je kunt namelijk overal wel schuilen in het spel. Onder een auto, in het gras of op daken, maar wanneer je te lang op een plek blijft, zul je toch wel ontdekt worden. Al deze uitgebreide elementen maken het niet meer dan logisch dat het spel zo vaak is uitgesteld.
4K HDR is de beste optie
Hoewel Naughty Dog er alles aan heeft gedaan om het spel goed speelbaar te houden op de basis PS4, is de Pro versie simpelweg superieur. Alles ziet er gewoon beter en gedetailleerder uit waardoor het realisme een boost krijgt, de schrikmomenten enger worden en de emoties heftiger. Mocht je geen beschikking hebben over een PS4 Pro, maar wel een HDR-televisie speel dan op zijn minst met HDR aan. Door deze functie aan te zetten zullen de verschillen tussen donkere en lichte gedeeltes veel beter overkomen.
Iedereen moet kunnen spelen
Dat moet Naughty Dog hebben gedacht tijdens de ontwikkeling. Accessibility is een belangrijk onderdeel in gaming op het moment en Naughty Dog heeft er voor gezorgd dat bijna iedereen het spel wel kan spelen. Niet alleen door een rijk scala aan moeilijkheidsgraden, maar ook door andere toevoegingen. Zo kan bijvoorbeeld de tekst worden voorgelezen of groter gemaakt worden.
Conclusie
Je kan veel over The Last of Us: Part II zeggen, het is geen leuke game. Niet dat het ooit de intentie was van het spel om leuk gevonden te worden. Het is een prachtige game die je meeneemt op een emotionele rollercoaster. Door prachtige omgevingen, geweldig acteerwerk en emotionele muziek blijf je gekluisterd aan het spel voor circa 25 uur. Het was ontzettend lastig om het origineel op te volgen, maar Naughty Dog heeft het geweldig gedaan. Het enige minpunt is dat de pacing in het verhaal soms wat slecht is. Al met al een meesterwerk en een waardig onderdeel van de PS4 slotfase.
